Νέα Ρόδα Χαλκιδικής - Wind-up team

Πριν φτάσουμε με την πτήση μας στα Νέα Ρόδα, θα περάσουμε από την Παραλία Legend.

Η παραλία Legend βρίσκεται πολύ κοντά στα Νέα Ρόδα και είναι εύκολα προσβάσιμη από το χωριό. Στο παρελθόν ήταν γνωστή ως Wet Dreams, αλλά πήρε το σημερινό της όνομα από ένα beach bar που λειτουργούσε κάποτε στην περιοχή. Η παραλία διαθέτει αμμώδη ακτή, καθαρά και ρηχά νερά σε σμαραγδένιες αποχρώσεις. Παρόλο που στην αρχή της ακτής υπάρχουν ομαλοί βράχοι, ο πυθμένας γίνεται αμμώδης μόλις μπεις λίγα μέτρα στη θάλασσα.

Θέλω να σταθώ όμως και σε κάτι που αφορά εμάς τους Έλληνες.

Στο ύψωμα πάνω από την παραλία έχει τοποθετηθεί ένα άγαλμα του μέγα Αλέξανδρου. Το σχόλιο που θέλω να διαβάσετε προέρχεται από κάποιο πολίτη που το έχει ανεβάσει στο Google Map. Εγώ δεν θα σχολιάσω γιατί θα είναι άσχημος ο λόγος μου.

«Όμορφο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε υπέροχο σημείο. Είναι απλά τεράστια ντροπή που εμείς οι Έλληνες δεν ξέρουμε να εκτιμάμε τίποτα και καταστρέφουμε ό,τι όμορφο έχουμε. Κάποιος τελείως ηλίθιος έσπασε την ουρά του αλόγου και έσπασε το δόρυ που κρατούσε ο Αλέξανδρος. Το άγαλμα είναι συνολικά παραμελημένο, καταρρέει και είναι μεγάλη ντροπή...»

Τα Νέα Ρόδα είναι παραθαλάσσιος οικισμός του νομού Χαλκιδικής. Θεωρείται ο μεγαλύτερος προσφυγικός οικισμός της βόρειας Χαλκιδικής.

Βρίσκεται στο στενότερο σημείο της χερσονήσου του Άθω και βρέχεται από τη θάλασσα από δύο πλευρές. Κύρια ασχολία των κατοίκων του χωριού είναι η γεωργία, η αλιεία και ο τουρισμός.

Απέχει 6 χιλιόμετρα από την Ιερισσό. Κύριος ναός είναι ο ναός της Θεοτόκου και του Αγ. Νικολάου, στον οποίο βρίσκεται εικόνα της Παναγίας, που μεταφέρθηκε από τους πρώτους κάτοικους, πρόσφυγες από τα Σκοπιά της νήσου Αλώνης, της θάλασσας του Μαρμαρά.

Το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων δεσπόζει πάνω από το λιμάνι και του Αγίου Μοδέστου στο λειβάδι.

Το χωριό ιδρύθηκε το 1923 στη θέση Πρόβλακας από πρόσφυγες προερχόμενους από τα Ρόδα της Προποντίδας, στη Μικρά Ασία.

Είναι όμως γνωστό από την εποχή των Περσικών Πολέμων.

Εκεί, σε ένα σημείο, ο Ξέρξης άνοιξε διώρυγα περίπου 1.800 μ., για να αποφύγει τον περίπλου του Άθω.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο τεχνικό έργο που έγινε κατά την αρχαιότητα στη Χαλκιδική.

Κατά τους Μηδικούς πολέμους, και συγκεκριμένα το 480 π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης θέλησε να οδηγήσει τον πολυπληθή στόλο του από την Aκανθο στη Θέρμη (όπως ονομαζόταν τότε η Θεσσαλονίκη), αποφεύγοντας τον επικίνδυνο περίπλου του Aθωνα για να μην έχει την τύχη του στόλου του Μαρδόνιου μια δεκαετία πριν. Έτσι, διέταξε και άνοιξαν μια διώρυγα που εκτεινόταν από τα σημερινά Νέα Ρόδα μέχρι την Τρυπητή και συνέδεε τον κόλπο της Ιερισσού με τον Σιγγιτικό κόλπο, όπου βρισκόταν οι πόλεις Ασσα, Πίλωρος, Σίγγος και Σάρτη που ήταν ήδη υποταγμένες στους Πέρσες.

Η διώρυγα, αν και αναφερόταν από τον Ηρόδοτο, ο οποίος μάλιστα περιέγραψε με σχετική λεπτομέρεια τις διαστάσεις της, αλλά και τον έγκριτο αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη, εντούτοις έγινε αντικείμενο αμφισβήτησης από τους ιστορικούς στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν. Η βασικότερη αμφισβήτηση προήλθε από τον Δημήτριο τον Σκήψιο, ο οποίος παρατήρησε ότι στη μια άκρη της αρχαίας διώρυγας υπήρχε σκληρό πέτρωμα, αδύνατο να εκσκαφθεί την εποχή της διάνοιξης, γεγονός που τον οδήγησε στο να πιθανολογήσει την ύπαρξη διολκού στο σημείο αυτό.

Γενικά η υπόθεση της διολκού, όπως και στην αρχαία Κόρινθο, υποστηρίχθηκε και από μερικούς άλλους συγγραφείς. Σύμφωνα με την περιγραφή του Ηρόδοτου, το έργο ο Ξέρξης το ανέθεσε στους Αρταχαίη και Βούβαρο. Λέγεται ότι ο θηριώδης Αρταχαίης, ο οποίος ήταν Αχαιμενίδης, ξεπερνούσε όλους τους Πέρσες στο ανάστημα έχοντας ύψος σχεδόν 2,5 μέτρα και στεντόρεια φωνή. Όμως, λίγο πριν τελειώσει η διώρυγα αρρώστησε βαριά και πέθανε, κάτι που ο Ξέρξης θεώρησε κακό οιωνό. Ο Αρταχαίης τάφηκε στην Ακανθο με μεγάλες τιμές.

Η διώρυγα σήμερα είναι θαμμένη. Έχει εντοπιστεί ανάμεσα στα χωριά Νέα Ρόδα και Τρυπητή και το τοπίο μεταξύ των χωριών σε τίποτα δε θυμίζει την αρχαία τεράστια κατασκευή, αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή κοιλάδα στο κέντρο του ισθμού.

Η διώρυγα έχει μήκος 2 χιλιόμετρα και πλάτος 30 μέτρα. Το μέγιστο βάθος της υπολογίζεται στα 15 μέτρα. Είναι ορατή από μεγάλο ύψος, αφού το σημείο έχει υποστεί  καθίζηση. Το 2008 έγιναν έρευνες από Βρετανούς και Έλληνες μηχανικούς που έδειξαν την ακριβή της θέση και τις διαστάσεις της και κατέρριψαν τη θεωρία της διολκού.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η διώρυγα εγκαταλείφθηκε μετά την διάνοιξή της, γι’ αυτό δεν υπάρχουν υπολείμματα κτιρίων γύρω της. Η όλη επιχείρηση του Ξέρξη μοιάζει, μάλλον, με προσπάθεια εντυπωσιασμού και επίδειξης δυνάμεως στους τότε κατοίκους της Χαλκιδικής.

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ιουλία Βοκοτοπούλου, η διώρυγα όχι μόνο διανοίχτηκε, αλλά και χρησιμοποιήθηκε. Παρά τη φυσική επιχωμάτωσή της, στο στενότερο σημείο του Ισθμού διαφαίνεται κατά τόπους ένα μεγάλο χαντάκι. Πρόβλακας, άλλωστε, ονομάζεται στην παραλία των Νέων Ρόδων το σημείο όπου άρχιζε η διώρυγα. Εκεί διακρίνονται αρχαίοι τοίχοι μέσα στη θάλασσα.

Πηγή: wikipedia